In Adonde van los Muertos – Lado A (Waar de doden naar toegaan – Kant A) staat één onderwerp centraal: de dood. Om precies te zijn de dood in het theater. Grupo Krapp (Argentinië) vroeg tien kunstenaars om hun kijk te geven op deze kwestie. Van 19 tot en met 26 april touren zij metAdonde van Los Muertos – Lado A langs vier theaters ( 3 in Nederland en 1 in Vlaanderen).
De leden van het gezelschap van Grupo Krapp zijn dansers, acteurs en muzikanten die sinds 2000 samenwerken. Hun werk stond op festivals in Latijns-Amerika, Europa en de Verenigde Staten. Krapp gaf ook workshops en nam deel aan residenties aan de Universiteit van Austin (Texas -USA) , ADF (Durhaim -USA) ,Colgate University (New York – USA), Ann Arbor (Michigan – USA).
Artistiek onderzoek naar de dood
Grupo Krapp ondervroeg voor de voorstelling Adonde van Los Muertos – Lado A onder meer kunstenaars uit de Argentijns theaterwereld als Federico Leon, Mariano Pensotti, Rafael Spregelburd, Diana Szeinblum en Lola Arias. Ook betrokken ze Europese namen als Stefan Kaegi van Rimini Protokoll.
Adonde van Los Muertos – Lado A is een voorstelling met krachtige beelden, die nu en dan associaties oproept met het werk van Pina Bausch, de keizerin van het Tanztheater. Maar ook met Becketts absurde theater, en een vleugje Shakespeare – Hamlets monoloog To be or not to be toonde ook de onmogelijkheid om het existentiële raadsel van de dood (en daarmee het leven) te begrijpen.
“This experimental group, consisting of actors, dancers and musicians, is an endearing, excellent collective.” – the New York Times
Adonde van los muertos – Lado A onderdeel van Get Lost
Adonde van Los Muertos – Lado A is onderdeel van de serie Get Lost. Get Lost brengt voor de vierde keer bijzondere theater- en dansproducties uit Azië, Afrika en Latijns-Amerika naar Nederland. Curator van het project Frie Leysen, die in 2014 de Erasmusprijs won, selecteerde de voorstellingen op basis van hun vernieuwende karakter. Doel? De Nederlandse toeschouwer nieuwe (theater)ervaringen brengen. En zoals zij zelf zegt: “Als je de ramen en de deuren dichthoudt, gaat het stinken in je huis. Daarom moet de wind erdoor waaien.”
Speellijst 2016
19 apr Brugge, Cultuurcentrum
21 apr Amsterdam, Stadsschouwburg
22 apr Utrecht, Stadsschouwburg
26 apr Heerlen, Parkstad Limburg Theaters
El Botón de Nácar
Op 14 januari gaat de Chileense documentaire El Botón de Nácar van regisseur Patricio Guzmán in premiere in Nederland. In El Botón de Nácar gebruikt Patricio Guzmán water op een unieke manier als metafoor voor het verbinden van de genocide van Chili’s inheemse ‘water nomaden’ met de politieke moorden tijdens het regime van Pinochet. Eerder maakte Guzmán de veelgeprezen documentaire Nostalgia de la Luz, waar de Atacama Woestijn in Chili wordt verbonden met Pinochet’s dictatuur. El Botón de Nácar won op het Filmfestival van Berlijn 2015 de Zilveren Beer voor Beste Scenario, en is geselecteerd voor het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA) 2015.
Sommige zeggen dat water een geheugen heeft, El Botón de Nácar laat zien dat het ook een stem heeft. In deze poëtis
Sur es Norte
El pintor y maestro Joaquín Torres García nació en Montevideo en 1874. Su familia, de origen español, y las profesiones de ambas ramas de la familia ejercieron una influencia insospechada en el artista: el mar y las carpintería, siendo éstos elementos constantes en su obra.
Theatervoorstelling ‘El Otro’
CHILEENS GEZELSCHAP TOONT EMOTIONELE OVERLEVINGSTOCHT IN PSYCHIATRISCHE INRICHTING
Eindresultaat? De theatervoorstelling ‘El Otro’ (de ander). De voorstelling is te zien van 22 april tot en met 5 mei 2015 in het kader van het project Get Lost, met als curator Frie Leysen.
Dieta americana
¡Qué sería de la dieta mediterránea sin todas esas delicias que vinieron de América! Y no hablo precisamente del fast food, sino de alimentos tan básicos como el tomate o la patata, que tanto han contribuido para hacer de la gastronomía latina la número 1 del mundo.
Simbiosis
In alle reisgidsen over Costa Rica wordt er uitgebreid over geschreven; toekans, luiaards, apen of armadillo’s, dat is wat je verwacht (en hoopt) te zien in de tropische wouden van dit prachtige Midden-Amerikaanse land. Maar een piano midden in het regenwoud, nee, dat is natuurlijk niet direct wat je denkt tegen te komen bij een wandeling op de vroege ochtend.
Toch zou het zo maar kunnen dat je stuit op muzikant Manuel Obregón tijdens een nieuwe opnamesessie van zijn project ‘Simbiosis’. Simbiosis werd in 1999 geboren als experiment toen deze pianist zich terugtrok om, zoals hij dat zelf omschrijft, een dialoog te zoeken met de dieren van het woud en zich door hen te laten leiden bij het componeren van muziek.
Casa Curutchet
La Casa Curutchet es una vivienda unifamiliar diseñada por el archifamoso arquitecto franco-suizo Le Corbusier, construida en la ciudad de La Plata (Argentina) entre 1949 y 1953.
La casa fue mandada construir por este médico Pedro Domingo Curutchet, inventor de importante material quirúrgico y experto en dolencias pulmonares. Por eso, la vivienda estaba pensada como casa pero también como su consultorio médico.
Oda a mis preciados pies
© 2013 Carolina Jiménez, All Rights Reserved.
Hoy quiero dar el primer paso y no meter la pata. A menudo no doy pie con bola, y ojo, no es porque no tenga los pies en la tierra o porque no esté al pie del cañón, sino porque intento buscarle los tres pies al gato.
Por eso, a partir de hoy, voy a ir con paso firme, y lo que me caiga como una patada, me enseñará a caer parada y levantarme alto alto aunque se mueva el suelo bajo mis pies.
No vaya a ser que pronto estire la pata, o que simplemente me levante con el pie izquierdo, quiero darme cuenta de mi verdadera estatura antes de ponerme de pie y aprender a caminar con pies de plomo.
Pies, como os quiero!