Flans

Ik raak al snel met haar aan de praat en vertel dat ik Talen en Culturen van Latijns-Amerika ga studeren. Zij gaat rechten doen. Een avond later belanden we op een mooie zomeravond aan de bar van een studentenvereniging. We praten de hele avond over Latijns-Amerikaanse muziek.  Haar ouders wonen in Leiden, ze zal tussendoor even naar huis gaan om een cassettebandje voor me te maken (het is nog steeds 1990). Na de introductieweek heb ik pas tijd om er naar te luisteren. Het bandje begint met de Mexicaanse meidengroep Flans. Nog nooit van gehoord. Maar de nummers die erop staan raken me. Ik beleef mijn eerste Leidse romance onder de klanken van Las mil y una noches.

Flans was extreem populair in Latijns-Amerika in de periode 1984-1990. Ze scoorden tientallen hits over het hele contintent en kregen bij hun afscheidsconcert in Mexico City bijna het hele stadion aan het huilen. Hun muziek bestaat uit lekker in het gehoor liggende popliedjes, te vergelijken met Bananarama en de Dolly Dots. Misschien zijn hun teksten niet van het meest intellectuele niveau, maar de catchy popliedjes en prachtige ballads pakken je. “Me enamoré de ti en un bazar…entre cuadros, y revistas, camisetas, discos y jeans….”  (ik werd verliefd op je in een bazaar…tussen schilderijen, tijdschriften, t-shirts, platen en spijkerbroeken….)

Het is 2012. De zon is net onder gegaan, de warmte van de dag is nog niet weg. Ach wat, denk ik, en zet Jugo de éxitos van Flans op. Claudia ben ik uit het oog verloren na mijn studie, maar ik weet zeker dat ze moet glimlachen als ze Las mil y una noches hoort. Net als ik nu doe…

Las mil y una noches que pasé contigo, 
la luna nos separó y ni tú ni yo
supimos llorar….